تا که بودیم نبودیم کسی
      کشت ما را غم بی هم نفسی
                تا که خفتیم همه بیدار شدند
                              تا که مردیم همگی یار شدند
                                    قدر آن شیشه بدانید که هست
                                                   نه در آن موقع که افتاد و شکست

نوشته شده در پنج شنبه 89/4/3ساعت 5:34 عصر توسط بهناز نظرات ( ) |