همواره تنهاییم
                تنها در این زندان
                               تنها در این محبس
                                                  این خانه ی ویران
همواره تنهاییم
                تنها در این خانه
                               تنها در این وهم
                                                   میراث کاشانه
همواره تنهاییم
                تنها در این تردید
                               جایی که دیو شب
                                                        پروانه را دزدید
همواره تنهاییم
               در جمع یاران هم
                               در یک کویر خشک
                                                        در زیر باران هم
همواره تنهاییم
                وقتی که می آییم
                               وقتی که دستان را
                                                        بر سنگ می ساییم
همواره تنهاییم
                در این نفس تنگی
                                   در قلب یک بن بست
                                                            مدهوش دلتنگی
همواره تنهاییم
                وقتی که در خوابیم
                                    وقتی که در شب ها
                                                             همراه مهتابیم
همواره تنهاییم
                اما نمی مانیم
                                    با اینکه رمز شب ، ها را نمی دانیم

همواره تنهاییم
                تنها تر از مهتاب
                                    تنهاتر از رویا
                                                   تنها تر از یک خواب
همواره تنهاییم
                تنهاتر از خورشید
                                    همچون ستون های
                                                             یک تخت جمشید
همواره تنهاییم
                    همچون خدای خویش
                                              تنها تر از تنها
                                                        همچون شب درویش
همواره تنهاییم
                وقتی که در خاکیم
                                         وقتی گرفتار
                                                        دستان ناپاکیم
همواره تنهاییم
                     چون پروانه شب
                                              یک جا نمی پاییم
                     زیرا که در ابهام
                                                        دنبال معناییم ...

نوشته شده در یکشنبه 89/4/6ساعت 3:35 عصر توسط بهناز نظرات ( ) |